Zasady polityczne

W tym temacie opisane są zasady i regulacje dotyczące prowadzenia polityki, dyplomacji i traktatów, a także polityczne konsekwencje wojen.

Mimo, że pozornie mają najmniejsze znaczenie, to z nimi jest najwięcej problemów. Niektórzy zręcznie lawirują między przepisami i zasadami, naginając wszystko na swoją korzyść i wykorzystując wszystkie niedociągnięcia.

Powtórzę się, ale przypomnę. Ostatecznie o wszystkim i tak decyduje mistrz gry, a mechanika jest tylko źródłem informacji na jej temat. Świat jest za bardzo otwarty, a wy macie za dużo możliwości działania, aby wszystko opisać.


Państwa pierwszorzędne i drugorzędne opierają skład swojego rządu i jego ustrój na podstawie danych historycznych. Jeżeli w roku startu gry czyli 1933 w państwie odbywały się wybory, możecie wybrać między nimi. Wyjątkiem są państwa, które fabularnie mają już obsadzony rząd.

Państwa marionetki również mają ściśle określony rząd.

Ich polityka zewnętrzna zależy od was, jednak musicie pamiętać, że reprezentujecie swoje państwo. To oznacza, że agresywna polityka i grożenie interwencjami przez Francję czy WB będzie niemile widziana przez obywateli, co będzie oznaczało zmniejszenie poparcia, a np. jeżeli nie ma zagrożenia dla ZSRR to sprzymierzanie z faszystami czy demokratami będzie widziane przez innych członków partii jako odchyłka od prawdziwego komunizmu. Wiadomo jak takie osoby kończyły.

Polityka międzynarodowa jest kreowana zarówno przez graczy jak i mistrzów gry. Ci drudzy odpowiadają za dyplomację państw NPC i wydarzenia, które mogą wpływać na politykę międzynarodową.

Gracze muszą pamiętać tylko jakim typem rządu grają i jaki kraj reprezentują i dostosowywać swoją politykę zagraniczną do swojego kraju. Np. Nazistowski rząd popierający ZSRR nie wygląda najlepiej, tak samo jak komunista popierający kapitalizm.

Obowiązują oczywiście wszystkie zasady dotyczące pisania postów i pamiętajcie, że na arenie międzynarodowej zawsze reprezentujecie rząd.

Na starcie utworzone są trzy główne sojusze, w których jest tylko założyciel. Wyjątkiem są Alianci którzy są na razie luźnym związkiem bliskich sojuszników, którzy mają wspólne interesy - utrzymanie kolonii i równowagi w Europie. Ich "założyciele" nie mogą z nich wyjść, ponieważ sojusze te będą miały znaczenie międzynarodowe.

Wszelka oficjalna dyplomacja musi zostać napisana na forum w świecie gry. Tylko ustalenia tam zapisane i oficjalnie podpisane mają siłę dyplomatyczną i tylko na nich można opierać swoje argumenty. To samo dotyczy się traktatów, paktów i wszystkiego na co chcecie się powoływać.

Chcąc rozpocząć oficjalne rozmowy dyplomatyczne, czy też omawiać traktat handlowy należy założyć temat w odpowiednim dziale. Odpowiednio dla dyplomacji tutaj: i dla traktatów handlowych tutaj:

Tytuł tematu, w którym będą odbywał się rozmowy dyplomatyczne musi zawierać nazwę spotkania, albo nazwy państw biorących w nich udział

Zapraszający na rozmowę dyplomatyczne jawnym tekstem zaprasza kraje i tylko głowy tych państw mają możliwość pisania w tym temacie. Każde inne naruszenie prywatnej dyplomacji będzie traktowane jako próba szpiegostwa, albo wtargnięcie na teren prywatny i skończy się tak jak to opisano w regulaminie ostrzeżeniami, a w poważniejszym przypadku odgórną abdykacją i banicją.

Zazwyczaj tematy poruszane podczas oficjalnych rozmów są tajne i ukryte dzięki funkcji hide

Kod:

[hide]Tekst[/hide]

Nie dotyczy się do otwartych konferencji, w których udział bierze cały świat, gdzie siłą rzeczy wie o nich cały świat.

Podczas ukrytych rozmów rządzący rozmawiają z równymi sobie i nie trzeba trzymać się wszystkich zasad pisania postów, jednak gdy podczas rozmów ujawniany jest jakiś fragment jawnie należy utrzymywać poziom rozmów na wysokim poziomie.

Oprócz skutków militarnych wojna ma także wiele skutków politycznych.

Wojny mają wiele skutków ubocznych. Prócz samego starcia wojsk i pokazu siły, cierpi na niej gospodarka, ludność cywilna, ale i reputacja agresora na arenie międzynarodowej. Szczególnie gdy ten nie miał żadnego twardego powodu do wszczynania wojny.


Z łacińskiego powód do wypowiedzenia wojny, w skrócie CB. Ma on kluczowe znaczenie przy wypowiadaniu wojen, ponieważ powoduje, że żołnierze wierzą, że o coś walczą, a obywatele agresora mają podany powód dlaczego ich kraj zdecydował wkroczyć na ścieżkę wojny. To czy inne kraje będą uważały ten powód do wojny za słuszny okaże się jak już go użyjecie, ale lepsze coś niż nic.

Brak CB spowoduje większy spadek poparcia niż byłoby to w przypadku jego posiadania. Dobre CB nawet zwiększy poparcie, ponieważ ludzie będą z entuzjazmem iść na wojnę gdyż w ich mniemaniu jest ona ważna i sprawiedliwa.


Sam akt wypowiedzenia wojny najczęściej ma dwie postaci. Jest to oficjalne wypowiedzenie wojny na arenie międzynarodowej jak i sam atak na granice. W gestii gracza leży to co będzie pierwsze. Należy jednak pamiętać o tym, że państwa demokratyczne raczej najpierw wypowiadają wojnę, a dopiero potem działają.

Tak jak już wspominano wcześniej wypowiedzenie wojny wiąże się z reakcję społeczeństwa. Bazowo wojna zawsze przynosi spadek poparcia ponieważ część obywateli zawsze będzie z niej niezadowolona. Dodatkowo dochodzi do tego sprawa powodu wojny, opisana powyżej. Dodatkowo na poparcie będzie miała wpływ reakcje pozostałej części świata. O ile dla Rzeszy czy ZSRR nie będzie to miało większego znaczenia, to dla mniejszego państwa już tak. Dużo zależy także od reżimu politycznego panującego w kraju, ale o tym będzie później.


Podczas wojny cały czas trwają jej skutki polityczne. Społeczeństwo będzie reagować na sytuację na froncie, a dodatkowo z podstawowo poparcie będzie malało wraz z długością trwania wojny. Kolejne miesiące będą osłabiały wolę walki i entuzjazm społeczeństwa, a pogłębiało jej niechęć do wojny.


To co będzie po wojnie zależy od tego czy jesteśmy zwycięzcami czy przegranymi. Ci drudzy muszą się zdać na łaskę tych pierwszych.

Zwycięzca decyduje co zrobi z podbitymi terenami. Standardowymi zachowaniami są:
- Anektowanie całego kraju
- Przyłączenie części ziem
- Utworzenie marionetkowego rządu
- Oddanie kraju obywatelom po obaleniu dyktatora

Wraz z podbijaniem ziem, które przyłączane są do państwa dokonuje się także pozyskania tamtejszej gospodarki i populacji. W pewnych przypadkach taki jak Anschluss podbite ziemie można traktować jako terytoria rodzime, zwłaszcza jeżeli zostały mniej lub bardziej pokojowo przyłączone do państwa, a ludność w większości nie opiera się najeźdźcy, a dąży do zjednoczenia się.

Wtedy też populacja jak i gospodarka dodawane są do własnej gospodarki, a z współczynników gospodarczych liczona jest średnia ważona.

W innych przypadkach zachodzi jedna z trzech możliwości.
Podbitymi ziemiami można zarządzać na dwa sposoby. Stworzenie kolaboracyjnego rządu lub okupacja.

Kolaboracja jest to rodzaj okupacji z uznaniem autonomii kolaboracyjnego rządu. Jest to najlżejszy rodzaj okupacji, który można porównać do protektoratów, jakie posiadają państwa kolonialne. Okupant, nie ma pełnej kontroli nad tymi terenami oraz ich rozwojem, a także nad produkcją. Dostaje za to część zysków i produkcji jednak w każdym momencie można zażądać zwiększenia.

Drugi sposób to okupacja. Anektowane tereny dopisuje się do arkusza wraz z ich gospodarką, jednak oznacza to również, że populację tą musimy utrzymywać, a efektywność jej pracy i podatkowa jest niższa od przeciętnej. Konsumpcją dóbr i żywności przez okupowaną ludność można sterować za pomocą polityki okupacji, jednak będzie miało to swoje przełożenie na zachowanie podbitych narodów.

Trzeci możliwy sposób to ustanowienie rządu marionetkowego, które prowadzi do powstania nowego państwa na mapie świata, którego polityka zagraniczna jest zależna od państwa, które nim steruje, a całość ekonomii państwa znajduje się pod jego kontrolą.

Zyski z zagospodarowania podbitych ziem będą różne i zależeć od ogólnej sytuacji. Na przykład, po długiej i wyczerpującej wojnie totalnej, gdzie zniszczono wiele miast zyski z aneksji ziem będą mniejsze niż w przypadku szybkiej i sprawnej ofensywy zakończonej małymi stratami. Część zniszczeń będzie dało się odbudować, a reszta pozostanie w gruzach. Pozostawienie kraju w ruinie przy jednoczesnym oddaniu go obywatelom nie będzie dobrze odebrane przez świat.

Podczas aneksji i przyłączania ziem, przyłączamy także siłą ludzi, którzy ją zamieszkują. Ci o ile nie wyzwalaliśmy ich z rąk tyrana, który ich uciskał i nie popełnialiśmy zbrodni na cywilach nie będą za nami przypadać, a w skrajnym przypadku, będą nas nienawidzić. Należy o tym pamiętać, gdyż zawsze stanowi to potencjalne ryzyko, że nieprzyjaciel opłaci tam komórki ruchu oporu.

Zgodnie z tym poparcie w państwie, będzie spadać w zależności od tego jak wiele terenu przyłączyliśmy i ilu obywateli obcej narodowości zyskaliśmy. Jeżeli przyłączymy do kraju więcej obywateli niż mieliśmy można się liczyć z spadkiem poparcia nawet o 50%, a nawet więcej.

Utworzenie państwa marionetkowego nie zabiera nam wiele poparcia, ale także powoduje, że nie mamy pełnej zwierzchności nad marionetkami. Także wojska, które pozostały pod kontrolą tego kraju o ile złożą przysięgę wierności nowemu rządowi przejdą na stronę marionetki. Zyski gospodarcze z tego zależą od ustaleń z marionetkowym rządem(jeżeli ma dochodzić do transferu) lub tego, czy zabieramy część ich państwa. Więcej o nich tutaj

Podczas aneksji państwa, lub zabierania części ich ziem zdobywamy gospodarkę tam leżącą. Jej ilość będzie zależała od decyzji mistrza gry.

Gracz może robić pytać się mistrz gry, o sytuację na podbitych ziemiach, a także delikatnie sondować podbite społeczeństwo

Gracze podczas gry mogą podpisywać różnego rodzaju traktaty i pakty. Aby traktat był wiążący musi być jasno potwierdzona informacja o podpisaniu danej umowy przez dane państwo oraz musi zostać ona ujawniona w zakresie obowiązywania danego traktatu. Może być to w postaci skrótu medialnego o danej umowie, lub spisany w punktach traktat sygnowany przez wszystkie strony tego paktu.

Należy pamiętać, że tajne aneksy do umów zawsze pozostają tajne. W przypadku całkowicie tajnych traktatów, zakłada się, że wiedza o nich jest ściśle ograniczona. Traktaty, których podpisania i treści jawnie nie ogłoszono, są znane tylko obu rządom, a więc nie mają żadnego wpływy na obywateli (i tylko w minimalnym stopniu na świat gry) obu tych krajów. Niektórych traktatów nie można trzymać tajnie podpisanych(czyli bez oficjalnego ogłoszenia), ponieważ oddziałują one na obywateli.

Należy pamiętać, że po za spisanymi konsekwencjami złamania traktatu, są także konsekwencje fabularne, związane z reakcją państw NPC na ten fakt, co będzie się wiązać z mniejszą skłonnością tych państw do podpisywania czegokolwiek z taki państwem. Dodatkową kwestią jest reakcja obywateli na ten fakt, co będzie wiązać się z poparciem, a w skrajnych sytuacjach nawet protestami i rewoltami.

Najważniejszą kwestią jest to, że co macie w traktacie to obowiązuje. Wszystkie inne ustalenia słowne, zwłaszcza po za forum, nie są wiążące.

Jeżeli nie stwierdzono tego w traktacie inaczej pakty o przyjaźni, nieagresji, otwarciu granic itp. dotyczą także jawnych rządów marionetkowych sygnatariuszy, ponieważ ich polityka zagraniczna jest kierowana przez protektora.

Polityka wewnętrzna określa kilka zasad dotyczących ustroju jak i jak zasad politycznych wewnątrz kraju - np. wybory


Każde państwo posiada ustalony na początku rodzaj reżimu politycznego, jaki panuje w tym kraju. Reżim polityczny jest ogół metod, którymi posługuje się władza państwowa w stosunkach z ludnością, a także zasady, jakimi się ona kieruje w tych stosunkach

Wyróżniamy takie rodzaje reżimów jak:
- reżim demokratyczny
- reżim autokratyczny
-reżim totalitarny

Ma to znaczący wpływ na to jakie losy wewnętrzne państwa.

Reżim demokratyczny:
- wybory
- duży wpływ poparcia na rząd
- duża podatność na zmiany poparcia
- wywołanie wojny powoduje większe straty poparcia

Reżim autokratyczny:
- wybory(zależne) lub rządy silnej ręki(może być opiekuńcza, ważny jest wizerunek przywódcy)
- średni wpływ poparcia na rząd
- średnia podatność na zmiany poparcia

Reżim totalitarny:
- wymagane twarde rządy(nie oznacza to represji, ale dbania o wizerunek silnego przywódcy)
- mały wpływ poparcia na rząd
- mała podatność na zmiany poparcia niewynikające z wojen
- wywołanie wojny nie powoduje od razu dużego spadku poparcia



Ważną rzeczą w krajach demokratycznych są wybory. O ile w państwach totalitarnych nie trzeba się ich obawiać i wystarczy chronić głowę swojego państwa przed zamachami ze strony wroga, lub niezadowolonej ludności. O ile jeszcze oczywiście kontrolujemy armię i policję.

Władze państw demokratycznych są rozliczane przez obywateli podczas wyborów. Śledzili oni wasze dotychczasowe postępy i wiedzieli jakie obietnice składaliście im podczas ostatnich wyborów(wasze plany, które wysłaliście/wyślecie mistrzowi gry podczas rekrutacji).

Wybory są proste. Mechanika liczenia głosów nie jest dla graczy, ale wiecie co jest podczas nich brane pod uwagę, a są to:
- wasze rządy od startu gry
- przeprowadzona kampania wyborcza - obietnice i cele na następne 4 lata rządów.
- sytuacja polityczna na świecie
- modyfikatory związane m.in z wpływem obcych państw(mogących fałszować wybory), albo przedwyborczymi działaniami rządu

Gdy zostaną ogłoszone wybory, gracze państw demokratycznych mają za zadanie znaleźć wszystkie główne partie polityczne(wszystkie może przesadzone, ale 5-6 głównych, najlepiej jeżeli będzie pełen wachlarz od prawej do lewej).

Przy wyborach na prezydenta również ta sama zasada, z tym, że podajemy nazwiska kandydatów i partię do której przynależą.

Wybory prezydenckie i wybory do parlamentu

Po dwóch turach w grze dochodzi do pierwszych wyborów parlamentarnych. Gracz chcąc zachować pełnię władzy nad swoim państwem musi wygrać wybory i ustanowić ponad 51% większości w parlamencie. Możliwe jest osiągnięcie tego stanu również przez koalicję, aczkolwiek wtedy trzeba pamiętać o tym aby go nie utracić.

Wybory prezydencie odbędą się w 4 turze od rozpoczęcia gry. Jeżeli gracz kontroluje parlament to wygranie wyborów prezydenckich pozwala zachować pełnię władzy, a przegrana powoduje, że gracz będzie się musiał dogadać z prezydentem przez co nie ma pełni władz decyzyjnych.

Całkowite przegranie wyborów powoduje, że gracz traci władzę w państwie, ale nadal może działać jako opozycja.

W różnych odmianach demokracji sytuacja może wyglądać nieco inaczej.

Element dodatkowy, nieobowiązkowy mechaniki, jeżeli nie jest się nią zainteresowanym, domyślna polityka okupacji - 1 - jest neutralną okupacją, z cywilną administracją i nadzorem wojska.

Tereny przyłączone bądź też podbite przez wojsko posiadają dwa rodzaje przynależności. Pierwszy z nich jest wtedy gdy na terenie okupowanym znajduje się znacząca mniejszość identyfikująca się z państwem, które te tereny zajęło. Takim przykładem jest np. Gdańsk, Kraj Sudecki czy sporny teren Alzacji i Lotaryngii. Takie tereny traktuje się jako pełnoprawne prowincje narodowe, a ich populację jako rodzimą.

Drugi tym przynależności to tereny okupowane. Zarządzanie nimi opiera się na określeniu stopnia współpracy z cywilną administracją podbitego państwa, a także stopień władzy administracji wojskowej nad cywilną. Dodatkowo, aby uprościć kwestie okupacji wiąże się ona także z wykorzystaniem ludności podbitego kraju. Polityka okupacji określa te kwestię i pozwala na stosowanie tej samej polityki okupacji do wszystkich podbitych krajów (domyślnie ustawione) lub zarządzanie polityką okupacji dla każdego podbitego kraju osobno.

Polityka okupacji częściowo może wiązać się z intensywnością działań ruchu oporu, zarówno w stopniu jego pasywnej pacyfikacji, jak i narastania agresywności rebeliantów (np. przy brutalnej okupacji).

Polityka okupacji w arkuszu ekonomicznym jest oddana w skali 0,25 do 1, gdzie 1 oznacza neutralną okupację, z cywilną administracją z wojskowym nadzorem, podczas gdy 0,25 w pełni eksploatacyjną, brutalną i nieliczącą się z ludnością podbitą okupację wojskową.

Ze względu na to, że warunki okupacji zawsze są inne, nigdy nie są takie same, w zależności od sytuacji, frontu i podbitego państwa to, stosowaną politykę okupacji należy opisać oraz jej jawną część przedstawić w wydarzeniach. Mistrz Gry oceni, jaki stopień przydzielić danej okupacji.