Indyjska wojna domowa

Wojna domowa w Indiach wybuchła po tym, jak nacjonaliści pod sterami Subhas Chandra Bosego przejęli władze w Indiach bo zbrojnym puczu, który bez ani jednego wystrzały obalił poprzedni skorumpowany rząd.  

Jednak słowa, którymi Bose porwał za sobą sporą część ludzi, a więc obietnicę wolnej od wszystkich Indii, przywrócenia jej wielkości, a także odejścia od Aliantów nie znalazły wszędzie poparcia.

To nie spodobało się Cesarzowi Indii Digvijaysinhji Ranjitsinhji. Gdy został usunięty w cień przez skorumpowany rząd wielu obywateli Indii dalej go ceniło, tym bardziej, że z całych sił walczył z nadużyciami władzy, a także pomagał ludowi gdy tylko mógł.

W końcu to dzięki niemu Indie odzyskały niepodległość i Brytyjczycy, których mimo, że ich nienawidzono, stabilizowali Indie.

Cesarz zebrał wiernych sobie ludzi, przeszedł na lojalne wobec niego prowincje, które doceniły gest Wielkiej Brytanii i to, że z własnej kasy dofinansowała rozwój Indii. Z momentem deklaracji nowego rządu w Indiach, Cesarz wypowiedział wojnę domową.


Wśród Sikhów doszło do podziału na zwolenników Cesarza i zagorzałych przeciwników Brytyjczyków. Ci drudzy byli jednak nieuzbrojeni, a przy tym mniej liczni i szybko zostali spacyfikowani. Co prawda opóźnili oni ofensywę Ranjitsinhji jednak opanowanie powstania nie zajęło wiele czasu.

Wojna zaczęła się od ofensywy Cesarza w kierunku Mumbai i New Delhi. Zachodnie Indie nie były bronione przez wojska Bosego i stolica wraz z rządem szybko wpadła w ręce Ranjitsinhji. To był cios w samo serce Wielkego Cesarstwa Indii. Niestety dla Aliantów nie było tam najważniejszej osoby, przywódcy Wielkiego Cesarstwa Indii, który był w Hyderabad, gdzie miał przenieść stolicę.

Cesarz Indii wezwał do walki swoich braci z Nepalu i Bhutanu. Wiedzieli oni, że ich sytuacja zależy od tego kto rządzi w Indiach. Ludzie w tamtych krajach czują pozytywny wpływ Wielkiej Brytanii, która od czasu do czasu wysyła kilka milionów dofinansowania do rozwoju tych państw, a że robi to stale, to dzięki temu oba te kraje cały czas się rozwijają.

Spowodowało to, że również na wschodzie ruszył silny atak, a ku wielkiemu zdziwieniu wszystkich w ofensywie brała udział piechota zmotoryzowana Nepalu. Nit kryto się, że sprzęt ten został wyprodukowany w Wielkiej Brytanii na zamówienie rządu Nepalu, a oddziały te są dumą całej armii. Cała północ w ciągu tygodnia praktycznie bez walk wpadła w ręce Cesarza.


Zmiana podkładu muzycznego(normalny dźwięk): https://www.youtube.com/watch?v=cScVoZWVDLQ


W tym czasie na południu trwała największa batalia między siłami Bosego i Cesarza. Zgromadziła się tam większość wojsk WCI, a także nowo wyprodukowane indyjskie bombowce nurkujące. Mimo, że ilość myśliwców była wyrównana to Bose posiadał przewagę w ilości bombowców nurkujących, ale te na front dotarły dopiero po kilku dniach.

Ponad dwadzieścia dywizji WCI zmierzyło się w potężnych bataliach na całej linii frontu z czternastoma dywizjami Cesarza. Przewaga w powietrzu, a także siłowa, rozbiła armię cesarza, a kilka dywizji piechoty całkowicie zostało zniszczonych w okrążeniu. Jednak na zachodniej flance pancerno-kawaleryjskie uderzenie przebiło się przez siły WIC i ruszyło na północ aby połączy się z resztą wojsk.

To wymusiło także podział wielkiej armii południe na dwa fronty, aby powstrzymać ofensywę Cesarza z północy i zniszczyć sił z południa, które osłabione coraz bardziej cofały się pod naporem wroga.

W czasie, gdy toczyła się ta wojna, potężny Japoński morski konwój transportowy dotarł pod Singapur. Prawie dwadzieścia ciężkich okrętów Japonii eskortowało transport z nieznaną zawartością. Wielka Brytania, która w tym czasie przeprowadzała manewry w Singapurze zablokowała całą cieśninę i zażądała wyjaśnienia dlaczego tak silna grupa japońskich okrętów odpływa tak daleko od portów macierzystych. Odpowiedzi nie uzyskano, a Japońska flota zmuszona została do wybrania innej cieśniny.

Po dwóch tygodniach konwój został zaobserwowany przez brytyjski patrol w Zatoce Bengalskiej. Kilka lekkich jednostek Wielkiej Brytanii podążało na równi z tym samym konwojem, ale po za zasięgiem artylerii pancerników. Celem transportowców okazały się Indie.

Wojska Boshego gdyby nie bombowce nurkujące ponosiły by ciężkie straty w atakach sił pancerno-motorowo-kawalerysjkich Cesarza Indii. Jednak cały czas byli spychani ku południo, tak samo jak WIC wojska Cesarza na południu, które ostatecznie uciekły na Cejlon.

Nagle sytuacja się odmieniła i Bosh rozkazał kontrofensywę. Na froncie pojawiły się nowe czołgi i samoloty, a także artyleria i karabiny. Szybko jednak zaobserwowano, że to nie jest sprzęt indyjski, a japoński.Oddziały specjalne Cesarza zdobyły zdjęcia tego jak z japońskich transportowców wypakowywano skrzynie ze sprzętem i czołgi.

W ciągu całej wojny obie strony walczyły z bojówkami komunistycznymi, które uległy zniszczeniu i rozproszeniu w czasie wojny.


Wojska Indyjskie mają pewien problem z opanowaniem sprzętu wysłanego im przez Japonię. O ile przy obsłudze karabinu i artylerii nie ma to takiego znaczenia, to istnieje różnica między myśliwcami co sprowadziło się do tego, że kilkanaście nowoczesnych myśliwców zostało zniszczonych przez własnych pilotów, których brakuje w wojskach Boshego. Nie da się obsadzić pilotami wszystkich szwadronów.

Wraz z kolejnymi sukcesami wojsk Cesarza, rosło poparcie dla niego, a od czasu gdy ujawniono, że wojnę domową w Indiach wspiera Japonia, podczas gdy rząd Wielkiej Brytanii zachowuje neutralność w sprawie konfliktu wstrząsnął wieloma. Dodatkowo Wielkie Cesarstwo Indii ma coraz większe problemy wewnętrzne spowodowane jeszcze gorszą administracją niż za czasów skorumpowanego rządu. Po za wojskiem rząd nie ma praktycznie żadnej kontroli nad swoimi ziemiami, co dodatkowo przysparza poparcia Cesarzowi.


Teraz zgodnie z obietnicą Wielkiej Brytanii, poprzez Japońską interwencję w Indiach ta może zareagować zbrojnie w Indiach.


Straty:
Cesarz Indii:
+ 10% poparcia
- 5D Piechoty I
- 1D Piechoty II
- 2D Kawalerii I
- 1S Myśliwców I
- 6j zaopatrzenia
+ 40j zaopatrzenia(zdobyta stolica)
- pozostałe straty wycenione na 5 mln

- Wielkie Cesarstwo Indii (Boshe)
- 30% poparcia
- 5D piechoty I
- 2D Piechoty II
- 2D milicji I
- 4D garnizonu I
- 2D kawalerii I
- 1S Myśliwców III ma połowę stanu
- pozostałe straty wycenione na 5 mln
- 50j zaopatrzenia
- 3 poziomy rolnictwa
- 2 poziom przemysłu, usług i fabryk zaopatrzenia

Uwaga do Ahddubamatuag - nie zrobiłeś w czasie tematów jawnych, ani tajnych. Nie było wiadome gdzie będzie stolica, a więc została tam gdzie była.

Wielka Brytania w obliczu agresji Japonii na Państwo Indyjskie czyt. bezpośrednim poparciem Japonii dla jednego stronnictwa zobowiąże się wspomóc wojska cesarza. Ingerencja Japonii w Indie jest agresją tym samym na obywateli Indii, których Wielka Brytania zobowiązała się zgodnie z zasadami dominium, bronić.

Japonia ogłasza iż sprzęt został sprzedany - Tego UK nie zabroniło.



Jeśli UK zareaguje militarnie w Indiach, wywoła wojnę światową.


Japonia oficjalnie staje się gwarantem niepodległości Cesarstwa Wielkich Indii.

Dodatkowo Japonia zachowała 100% neutralność. Mogliśmy sprzedawać sprzęt obydwu stronom, ale jedynie CWI się po to zgłosiło. Nie możecie nam zarzucać ingerencji, gdyż korzystamy z praw międzynarodowego wolnego handlu który de facto wy chcieliście udaremnić.

Trzeba zauważyć iż wasza blokada cieśniny Malakka była NIEZGODNA z prawem międzynarodowym, ba wkroczyliście na wody terytorialne Holandii. Następna blokada floty Japonii zostanie potraktowana jako jawna agresja i spotka się z odpowiedzią.

Japonia nie wyprze się faktu, że wspiera buntowników. Wspiera rozlew krwi. To istny handel śmiercią. Japończycy są współudziałowcami tej wojny. Jest to nie do przyjęcia czy zaakceptowania.

// o czym on mówi xd?

Chyba Japończycy powinni się zapoznać z atlasem geograficznym. Część Malezji jest pod naszą kontrolną, więc nie naruszyliśmy w żaden sposób Holenderskich wód terytorialnych. Za to wy dwa razy naruszyliście wody terytorialne Wielkiej Brytanii - w pobliżu Malezji, a następnie w pobliżu Singapauru. O ile same okręty handlowe mogłyby przepłynąć przez Singapur o tyle targaliście wraz z nimi całą swoją flotę wojenną.

Płynęliśmy po wodach międzynarodowych. Wody terytorialne sięgają 3 mile w głąb morza/oceanu. Proponujemy się douczyć, tym bardziej że jesteście imperium kolonialnym. Chcemy dodatkowo zauważyć iż część holenderskich wód terytorialnych była blokowana przez wasze statki.

//Tak chciałem tamtędy płynąć ale było zablokowane.

Dziś 15 września przyjmuje taktyki i działania na kolejną turę wojny aż do 24:00

Gdy tylko udowodniono, że Japonia wspiera rząd Wielkiego Cesarstwa Indii, a po mediach rozniosły się zdjęcia japońskich pancerników w dokach Indii wojska Wielkiej Brytanii przy poparciu obywateli, którzy udzielali się w pomocy humanitarnej, poszkodowanym Hindusom i m.in wszystkim Brytyjczykom w regionie.

Niezadowoleni pacyfiści dali znać o sobie w Londynie, ale przemowa ambasadora Indii przemówiła niektórym do rozumu.

Kolejny miesiąc wojny zaczął się od impasu. Brytyjczycy wprowadzali swoje wojska do Indii za zgodą Cesarza, a siły Wielkiego Cesarstwa przegrupowywały szyk i wymieniały broń.

Oddziały specjale wysłane w celu zbadania sytuacji powróciły z wieściami, że z frontu znikają czołgi, a każdy kto stał na froncie mógł zauważyć, że aktywność japońskich samolotów malała.

Gdy przybyły wszystkie posiłki brytyjskie rozpoczęto ofensywę. Skoncentrowana pancerna ofensywa kilku korpusów armii w kierunku stolicę Indii - Hyderabad, przełamała obronę sił Bosh'ego w centralnych Indiach. Cesarz Indii uzyskał wsparcie lotnicze od Wielkiej Brytanii, a przy zaniku aktywności samolotów japońskich to on teraz kontrolował powietrze mimo braków w bombowcach.

Na całym froncie także trwały walki, a podupadły duch walki nacjonalistów i chaos w dowodzeniu wraz z słabymi morałami wojsk spowodował, że już po kilku dniach front się załamał, a wojska WCI dezerterowały lub poddawały się prawowitemu Cesarzowi Indii.

Najdłużej walczyło centrum i broniła się okrążona przez siły zmotoryzowano-pancerne stolica. Tam walczyły najbardziej wierne i karne oddziały sił Boshego, ale i one uległy gdy sprowadzono posiłki piechoty i zdobyto szturmem miasto. Walcząc słabym wyposażeniem nie mieli szans obronić się przeciwko skoncentrowanemu atakowi wroga.

Ostatnie walki i natarcie na południe trwało kolejny miesiąc. Pokonano i rozbrojono wszystkie wojska Wielkiego Cesarstwa Indii. Pojmano Bosh'ego i czeka on teraz na proces sądowy. Jak się okazało Japończycy w pośpiechu wycofali swój sprzęt i statki powołując się m.in na warunki sprzedaży i szkolenia załóg. Ich konwój aktualnie kieruje się ku Japonii.


Skutki:
- Upadek Wielkiego Cesarstwa Indii
- Cesarz Indii Digvijaysinhji Ranjitsinhji zwycięża i przejmuje władze w Indiach
+ Raport o zdobycznym sprzęcie na TF-ie

Straty:
Indie:
- 2D Piechoty I
- straty wycenione na 5 mln
- 5j zaopatrzenia

Wielka Brytania:
- 3% poparcia
- 1D Piechoty II
- straty wycenione na 5 mln
- 7j zaopatrzenia

Wielkie Cesarstwo Indii:
- Wszystko

Awanse:
Indie:
2D Piechoty III (*)

Wielka Brytania:
1D Zmechanizowana II (*)
1D Czołgów II (*)
1D Zmotoryzowana II (*)